Προς τους Νέους με την ευκαιρία του νέου σχολικού έτους.


Το μήνυμα διαβάστηκε από τους ιερείς στα σχολεία όλης της χώρας, κατά την τελετή του καθιερωμένου αγιασμού.

Αγαπητά μου παιδιά,

με την ακολουθία του Αγιασμού που πριν λίγο τελέσαμε, η εκκλησία μας ευλόγησε ένα ακόμη ξεκίνημά σας, εδώ στον ιερό χώρο του σχολείου για την κατάκτηση της γνώσεως και της αρετής. Μαζί με τις ευλογίες αυτές, θέλω να ξέρετε ότι σας συνοδεύουν και οι προσωπικές μου ευχές και ότι σαν πνευματικός Πατέρας σας βρίσκομαι νοητά κοντά σας και προσεύχομαι να σας χαρίζει ο Θεός υγεία και φώτιση

Παιδιά μου, πριν λίγο καιρό, σε μία επίσημη τελετή, σας είχα πει: " Τα αδιέξοδα πλήθυναν. Τώρα η αδυσώπητη ανάγκη σάς καλεί σε απόφαση. Υπάρχει ένας χώρος που δεν θα σας προδώσει ποτέ. Είναι ο χώρος της Εκκλησίας. Ελάτε σ' αυτόν, ελάτε στην πίστη, ελάτε στον Χριστό. Θα βρείτε ό,τι έχετε χρόνια τώρα στερηθεί. Και μαζί την αληθινή ελευθερία, την αληθινή δικαιοσύνη, την αληθινή αλήθεια". Φαντάζομαι να θυμάστε πότε και που σας είπα αυτά τα λόγια. Σήμερα λοιπόν, λίγους μήνες μετά, θέλω να σας πω ότι ακόμη σας περιμένουμε. Και δεν θα κουραστούμε να σας περιμένουμε, γιατί σας αγαπούμε αληθινά! Να έλθετε, παιδιά μου, κοντά μας όπως είσθε: Με τον προβληματισμό σας, την αμφισβήτησή σας, την άρνησή σας ακόμη. Όλα μπορούμε να τα κουβεντιάσουμε. Και για τα τραγικά αδιέξοδα της εποχής μας, και για τους μονόδρομους της κοινωνίας μας, και για την ανεστιότητα των καρδιών μας, και για την απουσία της αγάπης, και για τα ναρκωτικά, το AIDS, τη βία, και ό,τι άλλο. Μη βγάλετε τίποτε από πάνω σας, ούτε καν το σκουλαρίκι από το αυτί σας. Είσθε τα παιδιά μας - όπως κι αν είσθε- κι αυτό εμάς μας φθάνει. Μπορούμε να τα βρούμε, φτάνει να βρεθούμε!

Θέλω να πω σε όλους σας και με έμφαση να τονίσω: Η Εκκλησία είναι μάνα μας - ακόμη κι αν μερικές φορές τη νομίζουμε για μητριά μας. Η αγκαλιά μας είναι πάντοτε ανοιχτή και στοργική - ακόμη κι αν μερικές φορές νομίζουμε ότι όλες οι πόρτες είναι κλειστές. Η εκκλησία μας μπορεί να δώσει απαντήσεις στα υπαρξιακά ερωτήματα του κάθε νέου, γιατί η φωνή του Χριστού μας είναι φωνή επαναστατική εναντίον κάθε υποκρισίας και ψευτιάς, που έχουν πλημμυρίσει τη ζωή μας. Η φωνή του Χριστού και της Εκκλησίας είναι μια γροθιά ενάντια σε κάθε κατεστημένο φαρισαϊσμού και εξευτελισμού της ανθρώπινης προσωπικότητας, ενάντια στη στασιμότητα και την άρνηση. Προοδευτισμός είναι μόνο ο χριστιανισμός, που από την πρώτη ιστορική του παρουσία μέχρι σήμερα δίνει νόημα στη ζωή μας, ομορφαίνει τις ανθρώπινες σχέσεις, χαρίζει όραμα και ελπίδα.

Ελάτε παιδιά μου, να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο, όπως εμείς τον ονειρευόμαστε, χωρίς απογοητεύσεις, χωρίς λευκό θάνατο, χωρίς βία, ρατσισμό, και φανατισμό. Ελάτε να φτιάξουμε την Ελλάδα της αρετής και της πίστης, της προόδου και της αλήθειας. Κηρύσσω σήμερα την επανάσταση της ανάστασης και σας καλώ να απαρνηθείτε τις προκαταλήψεις του παρελθόντος και να πλησιάσετε την Εκκλησία. Πηγαίνετε στην ενορία σας, ενημερωθείτε για όλα εκείνα που με πολλή στοργή έχουν ετοιμάσει για σας και θέλατε για την ενορία σας. Βλέπετε, στην Εκκλησία δεν βάζουμε φραγμό στα όνειρά μας. Η ποίηση της αληθινής ζωής πλημμυρίζει το είναι μας, κυριεύει την ψυχή μας. Αυτή την ποίηση γνωρίστε από την Κυριακή 4 Οκτωβρίου μέσα στον αληθινά επαναστατικό χώρο της εκκλησίας μας.

Σήμερα, εμείς οι μεγάλοι, η δική μας γενιά, αναγνωρίζουμε πλέον τα λάθη του παρελθόντος και πόσο έξω πέσαμε σαν πιστέψαμε ότι μόνο το μυαλό σας και το στομάχι σας πρέπει να γεμίσουμε. Ξεχάσαμε την ψυχή σας - αν και η εκκλησία μας πάντοτε φώναζε για το αντίθετο και διαμαρτυρόταν- και τώρα πια πασχίζουμε να σας κάνουμε δυνατούς στον αγώνα για την κατάκτηση της αρετής και των πνευματικών αξιών.

Στην προσπάθεια αυτή, πιστέψτε με, η Εκκλησία μας έχει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο να διαδραματίσει. Αυτόν τον ρόλο αναλαμβάνουμε με βαθιά επίγνωση της μεγάλης μας ευθύνης. Ελάτε λοιπόν, να κάνουμε όλοι ένα βήμα εμπρός για να συναντηθούμε. Έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Έχουμε ανάγκη την κοινωνία των καρδιών, την αμεσότητα της αγάπης, τη θέρμη της επικοινωνίας. Μ' έναν λόγο, έχουμε ανάγκη τη στοργή της Εκκλησίας μας. Λοιπόν, εμείς τολμούμε! Εσείς;

Όταν το καλοκαίρι που μας πέρασε, επισκέφθηκα στο Στάδιο ειρήνης και Φιλίας τους παίκτες της εθνικής μας ομάδας μπάσκετ, χάρισα στον καθένα έναν μικρό Σταυρό και τους είπα: Τα βλέμματα όλων μας είναι στραμμένα σε σας. Ο Θεός σάς συνοδεύει για να έχετε καρπούς και επιτυχίες. Θέλω να σας πω να προσεύχεστε και να κάνετε το Σταυρό σας χωρίς να ντρέπεστε. Είμαστε Έλληνες Ορθόδοξοι χριστιανοί και χωρίς την ευλογία του Θεού δεν μπορούμε να προχωρήσουμε, στηριζόμενοι μόνο στις δικές μας δυνάμεις.

Τα ίδια ακριβώς λόγια θέλω να πω σήμερα και σε σας. Και κάτι ακόμη: Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της εθνικής μας ομάδας δεν κατάφερε τελικά να ανέβει στο βάθρο. Αυτό εύχομαι μέσα από την καρδιά μας να το κάνετε εσείς, όλοι σας. Να ανεβείτε στο πιο ψηλό βάθρο του νικητή. Μόνο αυτή η θέση σάς αξίζει.

Καλή και ευλογημένη χρονιά!

+ Ο Αθηνών Χριστόδουλος