ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2002

Μ Η Ν Υ Μ Α Ε Π Ι Τ Η Α Ν Α Σ Τ Α Σ Ε Ι
Ἀδελφοί μου, Παιδιά μου,

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.

ΩΣ "ΛΥΤΡΟΝ ΛΥΠΗΣ" χαρακτηρίζει τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας ἡ ἐμπνευσμένη ὑμνογραφία τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας. Μπροστά στό δέος τῆς βέβαιης ἧττας του, ὁ ἄνθρωπος πού πιστεύει, στέκεται σταθερά στά πόδια του καθώς ἀτενίζει τόν Ἀναστάντα Χριστόν νικητή τοῦ θανάτου καί τοῦ Ἅδου. Οἱ ἀνθρωποκεντρικές ἀπόπειρές του νά ὑπερβῆ ἀπό μόνος του τόν φόβο καί τήν ἀγωνία τῆς Μοναξιᾶς καί τῆς Ἐνοχῆς του, ἀπεδείχθησαν ἀπρόσφορες. Ἡ θλίψη τῆς ἀποτυχίας καί ἡ ἀδηλότητα τοῦ μέλλοντος σημάδευσαν ἐπί αἰῶνες τή συνείδησή του. Ἕνας ἀλύτρωτος Προμηθέας Δεσμώτης ἀναπηδοῦσε κάθε φορά μέσα ἀπό τόν ἀδικαίωτο πόθο τῆς δικαίωσης, τῆς ἀντοχῆς στό χρόνο, μέ ἀποτέλεσμα τή μόνιμη συντροφιά τοῦ δέους, τῆς ἀνεστιότητος καί τοῦ δεδικασμένου.

ΟΜΩΣ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ μιά νέα προσδοκία ἐλπίδος καί λυτρώσεως. Μέσα ἀπό τό κενό μνημεῖο ἀναπηδᾶ κάθε ἡμέρα τώρα πιά ἡ ἀναίρεση τῆς φθαρτότητος, ἡ βεβαιότητα τῆς νίκης, τό μήνυμα τῆς ἀγάπης, ἡ προσδοκία τῆς διάρκειας. Ἡ Ἀνάσταση δέν εἶναι μόνον ἕνα ἱστορικά βεβαιωμένο γεγονός παγκόσμιας σημασίας, ἀλλά καί μιά πνευματική βεβαιότητα, πού ἐγγυᾶται τήν ἐσωτερική ἀνακαίνιση τοῦ ἀνθρώπου πού πιστεύει. Οἱ ὀρθόδοξοι ἁγιογράφοι εἰκονίζουν τόν Ἀναστάντα Χριστό νά πατᾶ πάνω στόν Ἅδη, ἔχοντας συντρίψει τούς μοχλούς του καί διαλύσει τίς πύλες του. Ἔτσι παρουσιάζεται καί αἰσθητικά ἡ νίκη καί ὁ θρίαμβός Του πάνω στόν κόσμο τῆς φθορᾶς καί τῆς ἁμαρτίας. "Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια".

ΑΚΟΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΣΗΜΕΡΑ τό ἴδιο ἐλπιδοφόρο μήνυμα. Πόσοι ὅμως μποροῦν νά τό ἀκούσουν, καθώς εἶναι ἀπορροφημένοι στήν ἀρένα τῶν θανάσιμων ἀναμετρήσεων; Τό κέλευσμα τῆς χαρᾶς καί τῆς νίκης τοῦ πνεύματος κινδυνεύει νά χαθῆ μέσα στόν ὀρυμαγδό τῶν μοιραίων καί ματαίων ἐπιδόσεων στά ἐφήμερα καί ἀνούσια πράγματα. Τό ἀνθρώπινο τοπίο ἔχει γίνει αὐχμηρό, γιατί χρόνο μέ χρόνο χάνει τό θάλπος καί τή δρόσο του, ἀφοῦ κατοικεῖται ἀπό ἀνθρώπους πού μετεβλήθησαν σέ "σάρκες", ἐξαντλούμενοι στή διακονία τῶν παθῶν τους. Ζοῦμε τό μαρτύριο τοῦ Σισύφου, κι ἐνῶ νοσταλγοῦμε τήν εἰρήνη τῶν ψυχῶν μας, καμωνόμαστε ὅτι βιώνουμε τή χαρά της, καί ἔχουμε μεταβληθῆ σέ ἐγωκεντρικούς - ψυχοπαθολογικούς δαιμονικούς ἀνθρώπους, θεληματικά δοσμένους στόν Ἀλάστορα.

ΟΜΩΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ καί τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως μᾶς ἀφορᾶ ὅλους, καθώς βαρεθήκαμε νά σηκώνουμε τά βάρη τῶν ἀδικαίωτων ἐλπίδων μας καί θρηνοῦμε ἐπί τῶν ἐρειπίων τῆς προσωπικῆς μας εὐτυχίας. Ἡ θανατερή ἐμπειρία τῆς φθορᾶς καί τό σκοτάδι πού τήν ἀκολουθεῖ, μᾶς ὁδηγοῦν στό ἔρεβος τῆς "κενῆς ἀπάτης τοῦ κόσμου τούτου". Μᾶς χρειάζεται τό λύτρον τῆς λύπης. Αὐτό πού παγιώνει μέσα μας τή βεβαιότητα τῆς ζωῆς, τοῦ φωτός, τῆς ἐλπίδος. Καί ἐγγυᾶται τήν ἀναφαίρετη χαρά, τή γεύση τῆς νίκης. Ὅσοι πιστεύετε στόν Χριστόν τόν Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν, χαρῆτε τώρα καί ἐγκαρδιωθῆτε. Ἐναντιωθῆτε μέ δύναμη σέ κάθε μορφή ὑποτέλειας. Πετάξτε ἀπό πάνω σας τά δεσμά τῶν παθῶν. Ὁ Χριστός ἀνέστη καί ἐπλήρωσε τά λύτρα τῆς λύπης μας. Ἄς χαροῦμε παντοτεινά.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ - ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ

Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ